کیست گانگلیون چیست؟

کیست های گانگلیون توده های غیر سرطانی هستند که بیشتر در طول تاندون ها یا مفاصل مچ یا دست شما ایجاد می شوند. آنها همچنین ممکن است در مچ پا و پا ایجاد شوند. کیست های گانگلیون به طور معمول گرد یا بیضی هستند و با یک مایع ژله ای پر می شوند.کیست های گانگلیونی کوچک می توانند به اندازه نخود باشند ، در حالی که بزرگترها می توانند قطری در حدود یک اینچ (۲.۵ سانتی متر) داشته باشند. کیست های گانگلیون در صورت فشار دادن روی عصب مجاور می توانند دردناک باشند
اگر کیست گانگلیونی شما مشکلاتی را ایجاد می کند ، ممکن است پزشک پیشنهاد کند که سعی کنید کیست را با سوزن تخلیه کنید. برداشتن کیست از نظر جراحی نیز گزینه ای است. اما اگر علائمی ندارید ، هیچ درمانی لازم نیست. در بسیاری از موارد کیست به خودی خود از بین می رود.

درمان کیست گانگلیونی

درمان معمولاً فقط درصورتی توصیه می شود که کیست باعث درد شود یا دامنه حرکت مفصل را تحت تأثیر قرار دهد.

۲ گزینه اصلی برای درمان کیست گانگلیونی عبارتند از:

تخلیه مایع از کیست با سوزن و سرنگ (آسپیراسیون)
برش کیست با استفاده از عمل جراحی

اعوامل خطر شامل موارد زیر می باشد

سن و جنس: کیست های گانگلیون می توانند در هر زمان بر هر کسی تأثیر بگذارند ، اما بیشتر آنها در زنان بین ۱۵ تا ۴۰ سال مشاهده می شود.

استفاده بیش از حد: افرادی که بطور جدی از مفاصل استفاده می کنند احتمال دارد که به کیست گانگلیونی مبتلا شوند. به عنوان مثال ژیمناست های زن خصوصاً مستعد ابتلا به این کیست ها هستند.

آسیب مفاصل یا تاندون: حداقل ۱۰٪ کیست های گانگلیونی در ناحیه ای ظاهر می شوند که جراحتی را متحمل شده است.

تروما: آنها ممکن است در پی یک حادثه منفرد تشکیل شده و یا مجروح شوند

متخصصان دقیقاً نمی دانند کیست گانگلیونی چگونه شکل می گیرد.

با این حال ، به نظر می رسد:

استرس مفاصل ممکن است نقش داشته باشد ، زیرا کیست ها اغلب در مکان های استفاده بیش از حد یا تروما ایجاد می شوند.
آنها ممکن است به دنبال نشت مایعات سینوویال از مفصل به محیط اطراف ایجاد شوند.
چگونه یا چرا این اتفاق می افتد کاملاً مشخص نیست.

روش درمانی خانگی

اگر کیست باعث ناراحتی شود ، موارد زیر می تواند کمک کند:

تطبیق کفش: اگر کیست پا یا مچ پا باشد ، کفش نباید آن را مالش یا تحریک کند. ممکن است به پوشیدن کفش های نرم و یا باز ، قرار دادن کفی یا توری کفش به روشی دیگر کمک کند.

بی حرکتی: حرکت در ناحیه آسیب دیده ممکن است اندازه کیست را افزایش دهد. پوشیدن مچ بند ، کفی طبی می تواند به محدود کردن حرکت کمک کند و این ممکن است باعث کوچک شدن کیست شود.